Wilt u meer geweldige analyses van duurzame voedselsystemen? Meld je aan voor Wekelijks eten, onze gratis e-mailnieuwsbrief.

Wat houdt de toekomst in voor genetisch gemodificeerde gewassen? Dit is een enorme vraag in voedsel en ag. Het is niet iets dat snel zal worden beantwoord - er moeten nieuwe gewassen uit het laboratorium komen en wettelijke hindernissen moeten worden genomen voordat ze al dan niet succesvol kunnen zijn op de markt. Maar een recente financieringsronde geeft een indicatie van hoe de jaren 2020 er voor deze sector uit zouden kunnen zien.

Om in deze toekomst te kijken, moeten we beginnen met terugkijken. De eerste generatie genetisch gemodificeerde organismen (GGO's), waaronder herbicide-resistente soja en maïs, blijft de meningen verdelen: dominant op grote Amerikaanse boerderijen, maar gewantrouwd door veel consumenten. Dit dateert uit de introductie van de gewassen in de jaren negentig, toen critici ggo's afschilderden als een risicovolle technologie met voordelen die alleen naar grote landbouwbedrijven vloeiden. De ondernemers achter de tweede generatie ggo's willen die uitkomst graag vermijden.

Die wens komt duidelijk naar voren in de pitch van Pairwise, een Amerikaanse startup die eerder deze maand kondigde een financieringsronde van $ 90 miljoen aan. Om het eerste product van het bedrijf te maken, namen ingenieurs een mosterdgroen en verwijderden een gen dat de kenmerkende scherpte van de plant creëert. Cruciaal is dat het gen geen invloed heeft op de voeding. Het resultaat is een bladgroente dat de milde smaak van sla combineert met de voedingswaarde van de plant waarvan het is afgeleid. 

"We weten allemaal dat de gezondere bladgroenten dingen zijn als boerenkool en rucola, maar we eten meestal romaine en ijsberg," vertelde Tom Adams, CEO van Pairwise.

De nieuwe variëteit van Pairwise zou in 2022 in de winkels moeten liggen, zei Adams. Het volgende in de pijplijn van het bedrijf zijn bramenplanten die zo zijn ontworpen dat ze geen zaden hebben (om de consument tevreden te stellen) of zelfs doornen (om de plukkers tevreden te stellen). Die zijn gepland voor een lancering in het midden van de jaren 2020. Tegen het einde van het decennium hoopt het bedrijf pitvrije kersen te verkopen. 

Tijdens mijn gesprek met Adams viel het me op hoe hij zijn producten herhaaldelijk positioneerde om groenten en fruit smakelijker te maken voor de consument, en de maatschappelijke voordelen die daaruit voortvloeien. Ik zeg dit niet om zijn motieven in twijfel te trekken - ik benadruk het omdat het aantoont dat, in tegenstelling tot in het verleden, toekomstige debatten over de voor- en nadelen van GGO's zich waarschijnlijk zullen concentreren op dit soort voordelen voor de consument.

Als dat zo is, zouden de gewassen veel minder controversieel kunnen zijn. In 2019 lanceerde Calyxt, een andere Amerikaanse startup voor het bewerken van genen, een sojaboon die is ontwikkeld om minder verzadigd vet en meer oliezuur te bevatten, wat resulteert in een gezondere frituurolie. Is het nieuws aan je voorbij gegaan? Misschien omdat de voordelen echt aanvoelden, was de lancering niet bijzonder controversieel. Sterker nog, eind vorig jaar kondigde Calyxt aan dat het al zijn huidige oogst van genetisch gemodificeerde sojabonen zou verkopen aan voedselverwerkende gigant Archer Daniels Midland. 

Als genetisch gemodificeerde gewassen een vlotte weg naar de markt kunnen vinden, hoe kunnen ze dan worden aangewend om de landbouw duurzamer te maken? Als een recent rapport opgemerkt, zijn er meerdere mogelijkheden, waaronder rijstvariëteiten die minder methaan uitstoten. Het potentiële financiële rendement van emissiearme gewassen is echter niet zo eenduidig, waardoor dit soort onderzoek een lagere prioriteit heeft voor onder meer Pairwise en Calyxt.

Als het gaat om het bewerken van genen voor duurzaamheid, zijn de leiders geen Amerikaanse startups, maar de meerdere door de overheid gefinancierde teams het leiden van China's druk om genbewerking te gebruiken om alles te verbeteren, van tarwe en rijst tot bananen en aardbeien. De focus van China op de technologie is een van de vele redenen waarom de regering van het land in 43 2017 miljard dollar betaalde voor de agtech-gigant Syngenta.

Ik dacht aan het werk van China op dit gebied toen ik las over de plannen van de regering-Biden om een nieuw klimaattechnologiebureau genaamd Advanced Research Projects Agency-Climate, of ARPA-C. Het project bouwt voort op ARPA-E, dat zich richt op energie. Toch is geavanceerde agtech net zo opwindend en potentieel impactvol. Naast het bewerken van genen zouden we profiteren van kunstmatige-intelligentiesystemen voor het monitoren van koolstofvastlegging in landbouwgrond en efficiëntere binnenteeltomgevingen. Misschien moet de administratie ook ARPA-Ag creëren.

Bron: https://www.greenbiz.com/article/next-gen-gmo-entrepreneurs-target-consumers-not-farmers