Het onderwijs is de afgelopen twee jaar op veel manieren veranderd, maar terwijl leren op afstand, maskerbeleid en hogere federale uitgaven in het onderwijs veel aandacht hebben gekregen, is een andere trend bijna onopgemerkt gebleven.
Maar dankzij de beschikbaarheid van gedetailleerde E-rate-gegevens wordt deze zeewisseling nu erkend. E-rate is het programma van de federale overheid dat kortingen tot 90 procent biedt voor scholen en bibliotheken om snel internet in hun gebouw(en) te brengen en interne netwerken te creëren voor online toegang. Jarenlang hebben aanvragers van E-rate gebruik gemaakt van E-rate om snelle internetservice in hun organisaties te brengen, fondsen bij elkaar te sprokkelen en providers te zoeken. Maar vandaag is er een nieuwe trend aan het ontstaan: er wordt meer geld gevraagd om interne netwerken te verbeteren, waardoor de stroom apparaten die nu in scholen en bibliotheken worden gebruikt effectief online kunnen gaan.
E-rate financiering gevraagd in categorie één, waaronder datatransmissiediensten en internettoegang, is vijf jaar op rij gedaald, grotendeels als gevolg van toenemende concurrentie op de markt en dalende prijzen per megabit. Maar de financieringsaanvragen voor diensten van categorie twee zijn in dezelfde periode enorm gestegen. Categorie Twee fondsen kunnen worden besteed aan draadloze toegangspunten, netwerkswitches, databekabeling en andere middelen die essentieel zijn voor verbindingen op de campus.
E-rate-aanvragers voegen apparaten toe, concentreren zich op het versterken van interne netwerken
Deze significante verandering is een natuurlijk gevolg van alle apparaten die op scholen worden gebruikt nadat districten voor ten minste een deel van de pandemie op afstand zijn geraakt. pre-pandemie, 45 procent van de scholen gaf aan een computer te hebben voor elke leerling, volgens een rapport van het National Center for Education Statistics over het schooljaar 2019-20. Ten minste één recentere studie zei dat dit cijfer bijna verdubbelde tot 86 procent terwijl scholen zich inspanden om studenten apparaten te geven leren op afstand mogelijk te maken.
De behoefte aan infrastructuur om al die apparaten te ondersteunen, blijkt duidelijk uit de E-rate financieringsgegevens. In 2018 was er een gat van $ 1.5 miljard tussen categorie één en categorie twee, met ongeveer $ 2.6 miljard gevraagd in categorie één. Nu de financieringsaanvragen van categorie één licht afnemen en de financieringsaanvragen van categorie twee dramatisch toenemen, is de kloof snel kleiner geworden. In financieringsjaar 2022 zijn de bestedingen voor categorie één en categorie twee nagenoeg gelijk.
Deze essentiële informatie uit het indieningsvenster voor 2022 zal districtsleiders helpen hun E-rate-strategie in de toekomst beter te plannen.
Laten we wat dieper ingaan op deze trends en begrijpen wat ze laten zien. In financieringsjaar 2019 en financieringsjaar 2020 waren de gemiddelde totale kosten voor diensten van categorie twee relatief vlak op iets meer dan $ 20,000 per school of bibliotheeksite. Maar in financieringsjaar 2021 stegen de uitgaven naar $ 26,500 per site in financieringsjaar 2021 en stegen vervolgens weer naar $ 32,000 per site in financieringsjaar 2022.
