ثبت نام برای به روز رسانی اخبار روزانه از CleanTechnica در ایمیل یا ما را در Google News دنبال کنید!

چندین سال است که دارم تکرار می کنم فهرست کوتاه اقدامات اقلیمی که کار خواهند کرد. کار سازمان هایی مانند تیم Stanford Mark Z. Jacobson در مورد انرژی و Carbon Drawdown در مورد همه چیز از طرق مختلف عالی است، اما برای اکثر مردم غیرقابل هضم است.

لیست کوتاه واقعاً همین است. این گسترده است و انرژی، حمل و نقل، کشاورزی و صنعت را پوشش می دهد. اما سعی نمی‌کند عمیقاً ظرافت داشته باشد. در واقع، چند نقطه برای رساندن ایده کافی است.

• همه چیز را برق دهید
• بیش از حد تولید انرژی های تجدید پذیر
• شبکه ها و بازارهای برق در مقیاس قاره بسازید
• ساخت آب پمپاژ و ذخیره سازی دیگر
• درختان زیادی بکارید
• تغییر شیوه های کشاورزی
• اصلاح فرآیندهای بتن، فولاد و صنعتی
• قیمت کربن به شدت
• تولید زغال سنگ و گاز را به شدت متوقف کنید
• توقف تامین مالی و یارانه سوخت های فسیلی
• HFC ها را در یخچال حذف کنید
• عوامل حواس پرتی را نادیده بگیرید
• به انگیزه ها توجه کنید

هیچ‌کدام از این‌ها به‌ویژه برای کسانی که توجه کرده‌اند و عمیقاً در یکی از گرداب‌های چرخان اطلاعات نادرست یا تفکر با انگیزه گیر نکرده‌اند شگفت‌انگیز نیست. صرف نظر از این، تحلیلگران متعهد اقدام اقلیمی، رهبران و محققان اغلب چیزهایی پیدا می کنند که عمیقاً در مورد آن آزرده خاطر می شوند.

به عنوان مثال، چشمان تیزبین متوجه می شوند که اصلاً به کارایی اشاره نمی کند. تلاش و زمان زیادی برای برنامه های کارآمد به عنوان یک نیاز بزرگ صرف شده است. نگاوات ها و مبشران پاکت ساختمان هر بار که من تکراری را منتشر می کنم، از دست رفتن آن را محکوم می کنند. اما اگر بازدهی یک هزینه بهینه‌سازی شده پارتو برای بهتر کردن کارکرد کسب‌وکار باشد، کارایی به خودی خود کار چندانی انجام نمی‌دهد، مگر اینکه برق‌رسانی باشد. مطالعه ای روی 55,000 خانه گرمایش گاز در بریتانیا که با کمک های مالی دولتی عایق بندی شده بودند نشان داد که مصرف گاز در عرض دو سال بسیار نزدیک به سطح قبل از عایق کاری بوده و در چهار سال به طور کامل به این سطوح بازگشته است. پارادوکس Jevons عمیقاً کاهش می یابد.

به همین ترتیب، بسیاری از مردم همه چیز را برق می گیرند. یک استراتژیست انرژی ملی اروپایی اظهار داشت که آنها لیست را بی‌حساب رد کردند زیرا این اولین گلوله بود. بسیاری از مردم تصور می‌کنند که برق‌رسانی محدودیت‌های بسیار مهم‌تری نسبت به آن دارد، در حالی که این محدودیت‌ها در اکثر موارد از راه دور فنی نیستند، اما اقتصادی هستند.

اما هند چه ربطی به این موضوع دارد؟ چند ماه پیش Rish Ghatikar، یکی از اعضای هیئت مدیره انجمن شبکه هوشمند هند (ISGF)، به من رسید. این سازمان 15 سال پیش تأسیس شد تا به عنوان یک اتاق فکر پل ارتباطی بین 28 شرکت برق دولتی که به 1.4 میلیارد نفر از مردم هند خدمات رسانی می کند، باشد. این شیوه های پیشرو را از سراسر جهان به بافت هند می آورد. برای تعیین مقرون به صرفه ترین راه ها برای کربن زدایی هند با برق رسانی، مطالعات رهبری فکری را تأمین مالی و انجام می دهد. پس از آن چند بار با عضو هیئت مدیره، رئیس رجی کومار پیلای، و چند تن از کارکنان صحبت کردم.

و کنفرانس سالانه هفته ابزارهای هوشمند هند را برگزار می کند. از من خواستند ارائه کنم.

به لطف معجزات کنفرانس‌های هیبریدی پس از کووید، من توانستم در ساعت 5 صبح از دفتر خانه‌ام در ونکوور به حضار زیادی در دهلی نو ارائه کنم و سپس بعداً صبح یک هواپیما به کلگری بگیرم تا متان اتحادیه اروپا-کانادا را تسهیل کنم. گفتگوی کاهش انتشار گازهای گلخانه ای در روز بعد (در ادامه در مورد آن بیشتر خواهد شد). با این حال، چند روز بسیار طولانی.

این یک جلسه مقدماتی برای مجموعه ای از وبینارها بود که من با گروه متنوعی از ذینفعان برق رسانی هندی در سال آینده خواهم داشت که در آن با دیدگاه من در مورد بیشتر نکات شروع می کنیم، سپس در مورد نحوه اعمال آن بحث خواهیم کرد. در زمینه هند من انتظار دارم مقدار فوق العاده ای یاد بگیرم.

و من قبلا دارم. در آماده شدن برای اولین جلسه مرور کلی، در مورد کربن زدایی در هند بیشتر از آنچه در سه سال گذشته آموخته بودم، یاد گرفتم. برای اینکه خیلی واضح باشد، من هیچ ادعایی ندارم که بیش از ناچیزترین اطلاعات در مورد کشور، اقتصاد یا سفر آن دارم. این کشور با 1.4 میلیارد نفر جمعیت با 122 زبان اصلی، زادگاه چهار دین اصلی است، از سال 6 به طور متوسط ​​1990 درصد رشد تولید ناخالص داخلی سالانه داشته است، به جز حدود 10 درصد از جمعیت آن در همان دوره از فقر خارج شده است و در این دوره انباشته شده است. یک جغرافیای فوق العاده متنوع که تنها یک سوم اندازه اروپاست. در حالی که من بسیاری از ادبیات انگلیسی زبان هند را خوانده ام، به مدت 25 سال با تیم های مستقر در هند کار کرده ام، دوره های مربوط به جغرافیا و تاریخ آن را ممیزی کرده ام و زمان معقولی را صرف مقایسه سیکیسم و ​​هندوئیسم با اصلاحات پروتستان کرده ام، می دانم. من فقط سطح را به سختی خراشیده ام.

بله، متواضعانه است که از شما خواسته شده است تا به زیرمجموعه قابل توجهی از کار صنعت انرژی خود کمک کند تا راهی برای بیرون آوردن آخرین درصد سرسخت جمعیت خود از فقر شدید و همزمان کاهش انتشار کربن پیدا کند. این یک مشکل شیطانی است.

ارائه از فهرست کوتاه با طعم هندی بود، تا آنجا که ممکن است از دیدگاه دور من. ارزش آن را دارد که مشاهدات اولیه‌ام را مستند کنم، تا حدی ببینم که چگونه در مقابل چاقوی جراحی گذشته‌نگر ایستادگی می‌کنند.

همه چیز را برق دهید

نمودار سانکی آزمایشگاه ملی لارنس لیورمور (LLNL) بینش هایی را در مورد جریان های انرژی و همه موارد ارائه می دهد. نمودارهای ملی سانکی من ارزیابی کرده ام، این بهترین کار را نشان می دهد که اقتصادهای ما در حال حاضر چقدر ناکارآمد هستند. حدود دو سوم انرژی به دلیل سوزاندن سوخت های فسیلی تبدیل به گرمای اتلاف می شود. به همین دلیل قبل از انتخاب این تجسم، نمودارهای Sankey هند را بررسی کردم.

تقریباً تمام انرژی رد شده از سوزاندن سوخت‌های فسیلی در تولید برق، گرم کردن خانه‌ها، مشاغل و صنعت و تامین انرژی حمل‌ونقل حاصل می‌شود. یک اقتصاد برقی که از انرژی‌های تجدیدپذیر استفاده می‌کند بسیار کارآمدتر است و به انرژی اولیه بسیار کمتری نیاز دارد.

برای ارائه چند ماه پیش به سرمایه گذاران جهانی از طریق بانک سرمایه گذاری جفریز، متوجه شدم که اقتصاد ایالات متحده می تواند تمام خدمات انرژی را برای ارزش اقتصادی، راحتی و ایمنی با اندکی کمتر از 50 درصد از انرژی اولیه ای که در حال حاضر استفاده می کند، ارائه دهد، در حالی که فقط نیاز به تولید کربن کم XNUMX برابر بیشتر از آنچه در حال حاضر در حال کار بوده است. کدام اقتصادی اگر در حال توسعه بود نمی‌خواهد مسیر کارآمدتر را انتخاب کند؟

در حالی که من از این قیاس مستقیماً در طول ارائه استفاده نکردم، مسیرهای سوخت فسیلی مانند ملاقات با یک فروشنده مواد مخدر است که طعم و مزه شما را به خود جلب می کند. شروع کار ارزان است، اما باید ماه به ماه و سال به سال به پرداخت ادامه دهید، زیرا درگیر هستید. ما سالانه بیش از 20 میلیارد تن سوخت فسیلی استخراج می کنیم و عمدتاً آن را می سوزانیم و گرمای اتلاف و دی اکسید کربن تولید می کنیم که اقلیت خروجی انرژی مفید است.

و هند این را می داند. امسال 100% برقی شدن راه آهن خواهد بود و در جهان پیشتاز است. این کشور متعهد به تولید 50,000 اتوبوس برقی تا سال 2027 است که بسیار بیشتر از آنچه اروپا یا آمریکای شمالی متعهد شده است، عمدتاً با باتری هایی با اندازه مناسب برای مسیرها به جای تقاضای معادل کامل با دیزل است. اکنون بیش از 50 درصد از فروش خودروهای سه چرخ آن الکتریکی است.

As BNEF گزارش داد در سال گذشته، خودروهای برقی دو و سه چرخ با اجتناب از 1.8 میلیون بشکه نفت در سال، بزرگترین گوه خودروهای الکتریکی هستند. هند اروپا یا آمریکای شمالی نیست و تقریباً به همان اندازه اتومبیل ندارد، اما تعداد بسیار زیادی وسایل نقلیه دو و سه چرخ دارد. این مهم است، و این یک گوه جهشی است.

بیش از حد تولید انرژی تجدیدپذیر

مفاهیم سنتی قدرت بار پایه به طور فزاینده ای منسوخ می شوند. این صنعت تمرکز خود را به سمت مفاهیمی مانند انعطاف پذیری و استحکام برای انطباق با ماهیت متغیر منابع انرژی تجدید پذیر تغییر می دهد. برای مثال، مزارع بادی ثابت کرده‌اند که قابل اعتماد هستند و تقریباً 85 درصد از مواقع برق را با وجود عوامل ظرفیتی که حدود 40 درصد از تولید بالقوه را تولید می‌کنند، ارائه می‌کنند. به طور مشابه، مزارع خورشیدی، به عنوان مثال در مناطقی مانند دهلی نو، قادر به تولید برق برای حدود 12 ساعت در روز در این زمان از سال هستند، نه در حداکثر خروجی. با این حال، مهم است که اذعان کنیم که نه باد و نه خورشید نمی توانند 100٪ انرژی را همیشه به دلیل ماهیت متناوبشان تامین کنند.

برای پرداختن به این تنوع و اطمینان از تامین انرژی پایدار، ساخت بیش از حد منابع انرژی تجدیدپذیر مانند باد، خورشیدی و آبی یک راه حل عملی است. با افزایش ظرفیت این منابع تجدیدپذیر تا حدود 25 درصد، می‌توان انرژی کافی برای اکثر سناریوهای تقاضا تولید کرد، حتی در ساعاتی که تولید ممکن است به طور طبیعی کاهش یابد. این رویکرد نه تنها تضمین می کند که نیازهای انرژی به طور مداوم برآورده می شود، بلکه چشم انداز انرژی پایدارتر و سازگار با محیط زیست را نیز ارتقا می دهد. انتقال به چنین مدلی مستلزم برنامه ریزی و سرمایه گذاری دقیق است، اما نشان دهنده گامی مهم به جلو در تامین نیازهای جهانی انرژی در آینده است.

و هند در تلاش است تا سال 2030 تعداد بیشتری از انرژی‌های تجدیدپذیر بسازد، اگرچه این کشور متعهد به دو برابر کردن، سه برابر کردن تعهد COP28. طبق تحلیل‌هایی که خوانده‌ام، این به دلیل قولنامه‌ای در مورد کاهش تولید زغال‌سنگ بود، چیزی که هند در ارتباط با چین مشکل‌ساز می‌داند، چینی که برای انرژی‌های تجدیدپذیر خود نیاز به قدرت استحکام دارد و از نظر اقتصادی آن را از زغال سنگ به دست می‌آورد.

شبکه‌ها و بازارهای برق در مقیاس قاره بسازید

انتقال HVDC خط لوله جدید است، که نشان دهنده پیشرفت قابل توجهی در کارایی و قابلیت اطمینان انتقال برق از راه دور است. هند با داشتن بیش از 10,000 کیلومتر خطوط HVDC و ظرفیت 29 گیگاوات، خود را به عنوان پیشرو در پذیرش فناوری HVDC معرفی کرده است. این امر هند را از ایالات متحده که حدود 6,000 کیلومتر خطوط HVDC و ظرفیت 20 گیگاوات دارد جلوتر قرار می دهد.

علاوه بر این، هند برنامه‌های بلندپروازانه‌ای برای گسترش شبکه برق خود دارد، با پیشنهاداتی برای 8,000 کیلومتر خطوط HVDC و توسعه قابل توجه زیرساخت جریان متناوب ولتاژ بالا (HVAC) تا 42,000 کیلومتر. این گسترش فقط به منظور افزایش توانمندی های داخلی نیست، بلکه برای تقویت ارتباطات متقابل با کشورهای همسایه، ارتقای همکاری های منطقه ای انرژی و ثبات است.

در عرصه نظارتی و بازار، هند در حال برداشتن گام‌های اساسی در نوسازی چارچوب‌های بخش انرژی خود برای تطبیق با این پیشرفت‌های فناوری است. این کشور به طور فعال برای اجرای مدل‌های توزیع اقتصادی مبتنی بر بازار و با محدودیت امنیتی کار می‌کند. هدف این مدل ها بهینه سازی تخصیص منابع انرژی، حصول اطمینان از اینکه تولید و توزیع برق به کارآمدترین و ایمن ترین شکل ممکن انجام می شود.

ساخت تلمبه هیدرولیک و ذخیره سازی دیگر

سفت کردن برق اهمیت فزاینده ای پیدا کرده است. سفت شدن به فرآیند تثبیت عرضه انرژی برای اطمینان از در دسترس بودن ثابت اشاره دارد، به ویژه با توجه به ماهیت متناوب منابع تجدیدپذیر مانند باد و خورشید. نیروگاه های انرژی سنتی مانند چین و ایالات متحده به ترتیب به زغال سنگ و گاز طبیعی برای ایجاد این پایداری متکی هستند که هم با فاکتورهای ظرفیت کمتر از 50 درصد کار می کنند و هم بر اساس شایستگی تولید کار می کنند. با این حال، تمرکز به سمت روش‌های پایدارتر ذخیره‌سازی انرژی و استحکام تغییر می‌کند.

یکی از روش‌های کلیدی، ذخیره‌سازی آب با پمپ خارج از رودخانه است. دانشگاه ملی استرالیا (ANU) در خط مقدم تحقیقات در این زمینه بوده است و توانایی این فناوری برای ذخیره انرژی در مقادیر زیاد را برجسته کرده است. این شکل از ذخیره‌سازی دارای یک مخزن بالا و پایین است که روی رودخانه‌ها یا نهرهای موجود قرار ندارند و به طور قابل توجهی اثرات زیست‌محیطی را کاهش می‌دهند.

ارتفاع بالاتر بالای 400 متر به مخازن کوچک اجازه می دهد تا ظرفیت ذخیره انرژی بسیار زیادی داشته باشند. به عنوان مثال، محقق اصلی مت استاکز نشان داد که یک تاسیسات با ارتفاع 500 متری با یک گیگالیتر آب، یک گیگاوات ساعت انرژی، از جمله فاکتورهای بازده رفت و برگشت را ذخیره می‌کند. مطالعه ANU GIS به دنبال گزینه های جفت سایت مخزن بالا و پایین با بیش از 400 متر ارتفاع سر، در 3 کیلومتری افقی، خارج از زمین حفاظت شده و انتقال نزدیک بود.

در هند، پذیرش تاسیسات آبی پمپاژ شده در حال افزایش است، با یک تاسیسات عملیاتی در گجرات و دو تاسیسات دیگر در دست ساخت. هند با درک اهمیت ذخیره سازی آبی پمپاژ شده، هدف خود را برای دستیابی به 18.8 گیگاوات ظرفیت آبی پمپاژ شده تا سال 2032 و پتانسیل منابع 106 گیگاواتی تعیین کرده است. با این حال، پتانسیل منابع بسیار کم به نظر می رسد.

این بخش عظیم از نقاط قرمز با ظرفیت بسیار بالا در کوه‌هایی است که درست در شمال دشت بسیار متراکم دهلی نو واقع شده است. به نظر می‌رسد ظرفیت منابع هند بسیار بالاتر از تخمین‌هایی است که هند استفاده می‌کند. همانطور که چندین بار اشاره کرده ام، از آنجایی که منبع جهانی 100 برابر بزرگتر از پیش بینی ANU از نیاز است، تنها یک سایت از هر صد سایت باید برای ارائه فضای ذخیره سازی بسیار بیشتر از آنچه نیاز است، قابل اجرا باشد. دلیلی وجود دارد که هیدرولیک پمپ شده بزرگترین شکل ذخیره سازی شبکه از سال 1907 بوده و همچنان خواهد بود.

چین در حال پیشرفت قابل توجهی در ذخیره سازی آب پمپاژ شده است، با 19 گیگاوات در حال حاضر عملیاتی و 365 گیگاوات در حال ساخت یا برنامه ریزی تا سال 2030. در ایالات متحده، تمرکز بر ذخیره سازی آبی پمپ شده محافظه کارانه تر بوده است، با ده تاسیسات قدیمی تر و تنها یک مورد. در حال حاضر در حال ساخت

هند برنامه های تهاجمی در مقایسه با ایالات متحده دارد، اما تقریباً به اندازه چین تهاجمی نیست. همانطور که اغلب می‌گویم، وقتی صحبت از کربن‌زدایی می‌شود، به آنچه که چین به شدت افزایش داده است و متعهد به مقیاس‌پذیری بیشتر است، نگاه کنید، زیرا احتمالاً انتخاب درستی است.

درختان زیادی بکارید

کاشت یک تریلیون درخت با هدف بازگرداندن یک سوم از درختانی که در سراسر جهان قطع شده اند و به کاهش کربن اتمسفر، کیفیت هوا و منابع چوبی پایدار کمک می کند. من بحث کردیم که چند سال پیش محقق سوئیسی بر روی تریلیون درخت GIS مطالعه کرد.

اگر هر هفته 100 میلیون درخت بکاریم، هنوز 200 سال طول می کشد تا یک تریلیون درخت بکاریم. کار کرد متعاقبا. اما این فقط در مورد درختان نیست. ما همچنین باید از علفزارها، تالاب ها و مناطق ساحلی مراقبت کنیم. به عنوان مثال، هند 40 درصد از مانگروهای خود را از دست داده است که برای سواحل مهم هستند و همچنین به جذب کربن از هوا کمک می کنند.

مقایسه با چین همچنان گویا است. تهاجمی ترین را دارد برنامه درختکاری در جهان، احیای جنگل و جنگل کاری، کاشت چهار میلیون هکتار تنها در سال 2023، که منجر به احیای کل جنگل‌ها از سال 1990 به بعد، بیشتر از اندازه فرانسه است. همچنین باعث سبز شدن مراتع و تالاب‌ها می‌شود.

کاشت درختان و احیای این مناطق به اهداف اقلیمی برای سال 2050 نمی رسد، اما تا سال های 2100 و 2200 تفاوت بزرگی ایجاد خواهد کرد.

تغییر رویه های کشاورزی

در تلاش برای نوسازی کشاورزی و افزایش کارایی آن، فشار فزاینده ای به سمت صنعتی شدن و اتوماسیون در شیوه های کشاورزی وجود دارد. یکی از گام های مهم در این مسیر، تجمیع قطعات کشاورزی کوچکتر در مزارع بزرگتر است. این تغییر به تنهایی می تواند منجر به افزایش بهره وری قابل توجهی برای هند شود و عملیات کشاورزی را ساده تر و مولدتر کند و کارگران دستی کشاورزی را برای مشارکت اقتصادی بیشتر آزاد کند.

هند در این زمینه متمایز است زیرا در حال حاضر بزرگترین بازار تراکتور در سطح جهان است. با این حال، آنها هنوز هم تنها در بخشی از زمین های کشاورزی وسیع هند مورد استفاده قرار می گیرند. این عدم استفاده فرصتی برای یک جهش تکنولوژیکی ارائه می دهد.

دور زدن روش های سنتی مبتنی بر تراکتور به نفع فناوری های اتوماسیون پیشرفته مانند بذرپاشی و سمپاشی پهپاد هر کجا که ممکن است یکی از آن فرصت ها است. این راه حل های نوآورانه مزایای متعددی از جمله هزینه کمتر برای سمپاشی و بذرپاشی، برق به جای گازوئیل، کاهش فشرده سازی خاک، کاهش بیش از حد پاشش و توانایی کارکرد موثر در محیط های چالش برانگیز مانند مزارع برنج را ارائه می دهند. علاوه بر این، استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین برای بذرپاشی و سمپاشی می‌تواند نیاز به محصولات کشاورزی را 30 تا 50 درصد به دلیل سمپاشی هدفمند و کارآمد که در آن شستشوی پایه محصول را به سمت گیاهان در حال رشد هل می‌دهد، کاهش دهد.

حرکت به سمت کشاورزی کم خاکورزی جنبه دیگری از این تلاش نوسازی است. این روش کشاورزی، مزاحمت خاک را به حداقل می رساند، سلامت آن را حفظ می کند و فرسایش را کاهش می دهد و در عین حال کربن اتمسفر بیشتری را برای جداسازی طولانی مدت از طریق قفل می کند. مسیرهای گلومالین. اگریژنتیک در افزایش بیشتر کارایی کشاورزی، نقش مهمی را ایفا می کند، به ویژه با توسعه محصولات میکروبی تثبیت کننده نیتروژن مانند کودهای Pivot Bio که نیاز به کودهای شیمیایی را کاهش می دهند.

استفاده از هیدروژن سبز برای تولید کود به طور قابل توجهی ردپای کربن در کشاورزی را نیز کاهش می‌دهد و استفاده از این ماده بسیار شایسته است. همانطور که اخیراً کار کردم، سوخت‌های زیستی حاصل از محصولاتی که با هیدروژن سبز تقویت شده‌اند، مفید هستند 65 برابر انرژی بیشتر به جای استفاده از هیدروژن به عنوان یک حامل انرژی. دلیلی وجود دارد که من قویاً ادعا می کنم که باتری ها و سوخت های زیستی انرژی تمام حمل و نقلی را که نمی توانند مانند قطار در آینده به شبکه متصل شوند، تامین می کنند.

اصلاح فرآیندهای بتن، فولاد و صنعتی

هند جهش قابل توجهی در تولید فولاد داشته است و از بریتانیا و ایالات متحده پیشی گرفته و جایگاه دومین تولیدکننده بزرگ فولاد جهان را به دست آورده است. صنعت آهن و فولاد هند توسط 127 معدن آهن پشتیبانی می شود که در مجموع سالانه 282 میلیون تن فولاد تولید می کنند.

یکی از اجزای کلیدی استراتژی تولید فولاد هند شامل افزایش استفاده از قراضه فولاد در کوره های قوس الکتریکی است. در حال حاضر، هند برای 54 درصد از تولید فولاد خود از قراضه فولاد استفاده می کند، رقمی که بین 40 درصد اتحادیه اروپا و 70 درصد ایالات متحده قرار دارد. افزایش این درصد به حدود 75% هم دست یافتنی و هم مطلوب است همانطور که من در کار خود کار کردم. اکتشاف محصول کلیدی صنعتی یک سال پیش.

احیای مستقیم سنگ آهن با استفاده از گازهای مصنوعی، که در حال حاضر از گاز طبیعی یا گاز زغال سنگ تولید می شود، یک مسیر قوی برای کربن زدایی از تولید فولاد جدید است. همانطور که متوجه شدم، جهان در حال حاضر این رویکرد را به 100 میلیون تن در سال با شرکت هایی مانند Midrex و ArcelorMittal ارائه و راه اندازی کرده است. این فرآیند می تواند با حرارت الکتریکی تامین شود و از بیومتان برای گاز مصنوعی استفاده شود.

پس از آن، کاهش هیدروژن سبز مانند آن از Hybrit و کاهش مستقیم الکتروشیمیایی وجود دارد که Boston Metals و Fortescue در حال پیگیری هستند، که همگی به طور قابل توجهی ردپای کربن مرتبط با تولید فولاد جدید را کاهش می‌دهند. چنین تغییری در چارچوب تلاش‌های جهانی برای مبارزه با تغییرات آب و هوایی حیاتی است و وابستگی هند به زغال سنگ کک‌ساز استرالیایی وارداتی را کاهش می‌دهد.

انگیزه برای برق رسانی فراتر از تولید فولاد است. کوره های سنگ آهک مورد استفاده در تولید سیمان نیز اهدافی برای برق رسانی همراه با اجرای فناوری های جذب کربن هستند. با انتقال به کوره های کلینکر سیمان الکتریکی، صنعت سیمان می تواند انتشار کربن خود را به میزان قابل توجهی کاهش دهد و با اهداف زیست محیطی جهانی همسو شود.

برق رسانی به گرمای صنعتی به طور کلی اهرم دیگری است که هند می تواند به آن متمایل شود. پمپ های حرارتی در حال حاضر می توانند گرمای کافی برای 45 درصد تقاضای حرارت صنعتی را ارائه دهند و تقریباً برای هر جنبه ای از گرما، راه حل های برقی وجود دارد، از مقاومت تا 600 درجه سانتیگراد با محصولات Kanthal تا کوره های قوس الکتریکی تا 3,000 درجه سانتیگراد و پلاسماهای الکتریکی در بالاتر. تا 10,000 درجه سانتیگراد - دمای سطح خورشید. تنها دلیل استفاده از سوخت های فسیلی ارزان بودن آنهاست.

قیمت کربن به شدت

پرداختن به تغییرات آب و هوایی به طور موثر نیازمند اقدامات جسورانه است و یکی از حیاتی ترین ابزار در این مبارزه، اجرای قیمت رسمی و تنظیم شده کربن است. چنین مکانیزمی برای انتشار کربن ارزش پولی قائل می شود و کسب و کارها و مصرف کنندگان را تشویق می کند تا ردپای کربن خود را کاهش دهند. با این حال، رویکرد هند به قیمت‌گذاری کربن در حال حاضر داوطلبانه است و آن را کمتر از حد لازم مؤثر می‌سازد. این بازار داوطلبانه منجر به صادرات اعتبارات کربن ارزان شده است که احتمالاً هند در آینده به آن نیاز خواهد داشت. زمانی که آن زمان فرا رسید، خرید مجدد این اعتبارات می تواند هزینه گزافی داشته باشد، همانطور که من با دکتر جو رام بحث شد در آستانه COP28 در سال گذشته.

در حالی که هند گام‌هایی را به سمت اصلاحات مالی زیست‌محیطی، مانند مالیات بر سوخت برداشته است، این مالیات شامل بخش‌های صنعتی یا برق نمی‌شود و اثربخشی آن را در کاهش انتشار کلی کربن محدود می‌کند. در مقابل، دستورالعمل قیمت‌گذاری کربن اتحادیه اروپا باعث می‌شود که نیروگاه‌های گاز و زغال‌سنگ در مقایسه با منابع انرژی تجدیدپذیر از نظر مالی غیرقابل دوام باشند، چیزی که من روی آن کار کردم. اقتصاد پایه از چند ماه پیش

آلبرتا، کانادا، نمونه ای قانع کننده از قیمت گذاری کربن در عمل ارائه می دهد. این استان امسال، شش سال زودتر از موعد مقرر، کارخانه‌های زغال‌سنگ خود را تعطیل می‌کند، عمدتاً به این دلیل که هزینه زغال‌سنگ تا سال 2030 تحت قیمت کربن چهار برابر شده بود.

در سطح جهانی، شتاب قیمت گذاری کربن در حال رشد است. چین و 12 ایالت آمریکا قیمت کربن را اعمال کرده اند و اتحادیه اروپا تهاجمی ترین مکانیسم قیمت گذاری کربن را ایجاد کرده است. اتحادیه اروپا همچنین با اعمال این قیمت گذاری روی واردات از طریق مکانیسم تنظیم مرز کربن (CBAM) گامی جسورانه برمی دارد و تضمین می کند که تامین کنندگان خارجی استانداردهای زیست محیطی مشابهی را رعایت می کنند. قیمت گذاری در واردات از سال 2026 شروع می شود و همه گازهای گلخانه ای در همان سال در ETS گنجانده می شوند و اطمینان حاصل می شود که یک جارو بزرگ است. قیمت‌ها به تدریج افزایش می‌یابد تا طی چند سال با ETS مطابقت داشته باشد و برخی از شرکت‌های بزرگ مانند نفت و گاز تا سال 2030 شروع به پرداخت نمی‌کنند، اما تنها شش سال دیگر باقی مانده است.

علاوه بر این، نهادهایی مانند اتحادیه اروپا، کانادا و آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده، هزینه اجتماعی کربن را همسو کرده اند و در حال حاضر آن را 194 دلار در هر تن ارزیابی می کنند. انتظار می رود این رقم به سرعت افزایش یابد و تا سال 300 به نزدیک 2040 دلار برسد که منعکس کننده شناخت رو به رشد اثرات زیست محیطی و اجتماعی انتشار کربن است. دستورالعمل بودجه اتحادیه اروپا، که بر قیمت گذاری CBAM تأثیر می گذارد، بر این ارزش گذاری استوار است و بر رویکرد جدی اتخاذ شده نسبت به قیمت گذاری کربن تأکید می کند.

علیرغم گرایش جهانی به اتخاذ قیمت‌گذاری کربن، هند به‌ویژه در برابر اقداماتی مانند CBAM مقاومت نشان می‌دهد و ترجیح می‌دهد به جای پذیرش قیمت‌گذاری کربن، با این مقررات مبارزه کند. این موضع ممکن است مانع از توانایی هند برای مشارکت موثر در اقتصاد جهانی شود که به طور فزاینده ای به سمت استانداردهای سختگیرانه زیست محیطی حرکت می کند. اتخاذ یک رویکرد فعال تر برای قیمت گذاری کربن نه تنها می تواند به هند در کاهش ردپای کربن خود کمک کند، بلکه تضمین می کند که صنایع آن در صحنه جهانی رقابتی باقی می مانند.

تولید زغال سنگ و گاز را به شدت متوقف کنید

نادیده گرفتن هزینه های بهداشتی و زیست محیطی مرتبط با نیروگاه های زغال سنگ به طور فزاینده ای سخت می شود. به طور متوسط، هر کارخانه زغال سنگ مسئول تقریباً 80 مرگ در سال در کشورهای توسعه یافته به دلیل آلودگی هوا است. این گیاهان نه تنها منبع قابل توجهی از انتشار کربن هستند که به تغییرات آب و هوایی کمک می‌کنند، بلکه سهم عمده‌ای در تولید جیوه زیست‌محیطی دارند که خطر جدی برای سلامت انسان و محیط‌زیست به همراه دارند.

با توجه به این عواقب وخیم، تقاضای فزاینده ای برای رویکردی استراتژیک برای حذف تدریجی آلاینده ترین کارخانه های زغال سنگ وجود دارد. ایده این است که یک برنامه زمان‌بندی غروب خورشید ایجاد کنیم که بسته شدن بدترین متخلفان را در اولویت قرار دهد و در عین حال اطمینان حاصل شود که هرگونه جایگزینی در ظرفیت از نیروگاه‌های مدرن و کم انتشار باشد. این رویکرد نه تنها به نگرانی های فوری بهداشتی می پردازد، بلکه با اهداف زیست محیطی گسترده تر همخوانی دارد.

به عنوان مقایسه، این چیزی است که چین به طور فعال انجام داده است. همانطور که من سال گذشته اشاره کرددر حالی که تاییدیه‌ها و ساخت‌وساز کارخانه زغال‌سنگ چین سرفصل اخبار را به خود اختصاص می‌دهد، چیزی که بخشی از ماجرا نیز هست این است که چین 775 گیگاوات ظرفیت زغال‌سنگ را تعطیل، لغو، یا خنثی کرده است. در حالی که ظرفیت زغال سنگ چین در حال رشد است، تعداد زیادی از نیروگاه های جدید جایگزین نیروگاه هایی با بیشترین انتشار و آلاینده هستند. این یک استراتژی محکم برای هند برای تقلید، متعادل کردن انتشار گازهای گلخانه ای، آلودگی و نیاز به قدرت قوی است. و بار دیگر، کاملاً محتمل است که چنین چیزی قبلاً وجود داشته باشد و من فقط از آن بی اطلاعم.

با تکامل بازار انرژی، انتظار می‌رود که نقش زغال‌سنگ به‌طور قابل توجهی تغییر کند و از منبع انرژی ثابت و با بار پایه به منبعی که بیشتر برای زمان‌های اوج تقاضا و عرضه انعطاف‌پذیر استفاده می‌شود، تغییر کند. این تغییر احتمالاً منجر به کاهش سریع ضریب ظرفیت زغال‌سنگ می‌شود که تعداد دفعات کارکرد نیروگاه با حداکثر بازده را اندازه‌گیری می‌کند. صنعت باید مراقب پتانسیل دارایی‌های سرگردان و سرمایه‌گذاری‌های بی‌سود باشد که این انتقال آشکار می‌شود.

برای کاهش این خطرات، چیزی که هند باید در نظر بگیرد – و احتمالاً هم هست – ایجاد یک ذخیره استراتژیک تولید زغال سنگ است. چنین برنامه‌ای به نیروگاه‌های زغال‌سنگ اجازه می‌دهد تا زیر سطوح سودآوری بازار با عوامل ظرفیت کم‌تر کار کنند و در عین حال خدمات ضروری را در طول دوره‌های اوج تقاضا ارائه دهند، و از انتقال آرام به دور از زغال‌سنگ بدون به خطر انداختن قابلیت اطمینان منبع تغذیه اطمینان حاصل کنند.

نفت، به عنوان دومین منبع بزرگ تولید برق هند، چالش‌های قابل توجهی در انتشار گازهای گلخانه‌ای ایجاد می‌کند و به رویکرد استراتژیک مشابهی برای غروب خورشید نیاز دارد. با فشار هند به سمت افزایش برق رسانی - گامی حیاتی به سمت مدرن سازی و پایداری زیست محیطی - عمل متعادل کننده بین منابع انرژی فعلی و نیاز به سرمایه گذاری تهاجمی در زیرساخت های تجدیدپذیر، ذخیره سازی و انتقال حیاتی تر می شود.

توقف تامین مالی و یارانه برای سوخت های فسیلی

بر اساس صندوق بین المللی پول (IMF) در سال 2022، یارانه هند برای زغال سنگ، نفت و گاز بالغ بر 32 میلیارد دلار بود که یارانه های غیرمستقیم ناشی از تأثیرات بهداشتی، تغییرات آب و هوایی و سایر اثرات منفی خارجی 314 میلیارد دلار بود. رقم کل 346 میلیارد دلار حدود 10 درصد از تولید ناخالص داخلی کشور را نشان می دهد. سال بعد، 2023، شاهد افزایش بیشتر یارانه ها بودیم که به 39 میلیارد دلار رسید. مانند بسیاری از کشورها، هند در طول بحران انرژی برای جلوگیری از فقر انرژی قیمت‌های انرژی مصرفی را محدود کرده بود، اما این امر منجر به یارانه‌های بی‌سابقه برای صنعت سوخت‌های فسیلی شد. لغو این سقف ها و یارانه ها یک الزام است.

یارانه ها قیمت زغال سنگ و گازوئیل را به طور مصنوعی پایین نگه داشته است، تقریباً 50 درصد هزینه های بازار کارآمد در هنگام محاسبه گرمایش جهانی، آلودگی و سایر اثرات منفی خارجی مرتبط با مصرف سوخت فسیلی در صندوق بین المللی پول. این رویکرد همچنین بر انتخاب سیاستی عمدی دولت تاکید می‌کند که رفاه اجتماعی فوری را در مقابل پایداری محیطی بلندمدت می‌سنجید.

در این راستا، به وضوح با سیاست چین همسو است که ابتدا 850 میلیون شهروند خود را از فقر خارج کند، قبل از اینکه با تغییرات اقلیمی مقابله کند. فقر مطلق که تأثیری بسیار بدتر و فوری‌تر از تغییرات آب و هوا یا آلودگی هوا دارد و هند اکنون با 17.8 درصد از شهروندان جهان در داخل مرزهای خود پرجمعیت‌ترین کشور جهان است، این انتخابی است که انتقاد کردن از آن سخت است.

حذف یارانه سوخت های فسیلی نه تنها یک ضرورت زیست محیطی بلکه یک امر اقتصادی نیز هست. کاهش یارانه‌ها برای سوخت‌های فسیلی می‌تواند منابع مالی قابل توجهی را آزاد کند که می‌تواند به سمت حمایت از پروژه‌های انرژی تجدیدپذیر، طرح‌های بهره‌وری انرژی و توسعه فناوری‌های پاک‌تر هدایت شود. علاوه بر این، چنین انتقالی به کاهش اثرات نامطلوب بهداشتی مرتبط با آلودگی هوا از سوخت‌های فسیلی، کمک به جمعیت سالم‌تر و کاهش هزینه‌های مراقبت‌های بهداشتی و افزایش بهره‌وری نیروی کار کمک می‌کند.

حذف HFC ها در یخچال

کلروفلوئوروکربن ها (CFC)، هیدروفلوئوروکربن ها (HFC) و هیدروفلورولفین ها (HFOs) مواد شیمیایی هستند که در سیستم های تبرید و تهویه مطبوع استفاده می شوند. CFCها به دلیل تخریب لایه اوزون و گرم شدن کره زمین تحت نظارت شدید قرار گرفتند، از این رو پروتکل مونترال در مورد موادی که به لایه اوزون آسیب می رسانند که منجر به استفاده گسترده از HFC ها شد، که اینطور نشد.

CFCها نیز گازهای گلخانه ای بسیار قوی هستند. HFC ها نیز هستند، اگرچه کمی کمتر از CFC ها هستند. با این حال، هزاران بار قوی تر از دی اکسید کربن است. این منجر به اصلاحیه کیگالی در پروتکل مونترال شد که به عنوان تلاشی جهانی برای کاهش تدریجی تولید و استفاده از HFCها به تصویب رسید.

هند به عنوان یکی از امضاکنندگان اصلاحیه کیگالی، متعهد شده است که به جامعه جهانی برای کاهش استفاده از این مبردهای مضر بپیوندد. با این حال، سرعت نزدیک شدن کشورهای مختلف به این مرحله به طور قابل توجهی متفاوت است.

برای مثال، چین رویکرد تهاجمی‌تری را برای کاهش تدریجی HFCها نسبت به هند اتخاذ کرده است. موضع پیشگیرانه این کشور با سیاست های صادراتی آن همسو است. از آنجایی که چین اتکای خود به این مبردها را کاهش می‌دهد، به طور همزمان تولید پمپ‌های حرارتی را افزایش می‌دهد که جایگزینی سازگار با محیط زیست برای گرمایش و سرمایش است. این تغییر بخشی از تسلط چین بر بازار جهانی پمپ حرارتی با 40 درصد از سهم بازار است و این محصولات پایدارتر را با قیمت های پایین تر به فروش می رساند.

در مقابل، سیاست صنعتی در هند کمتر بر رشد صادرات محور در این بخش متمرکز است. در حالی که تعهد هند به اصلاحیه کیگالی یک گام مثبت است، سرعت پایین‌تر کاهش تدریجی آن و فشار کمتر تهاجمی به سمت فناوری‌های جایگزین می‌تواند آن را در بازار جهانی به سرعت در حال تحول راه‌حل‌های سرمایشی و گرمایشی در نقطه ضعف قرار دهد. مکانیسم تنظیم مرز کربن اتحادیه اروپا (CBAM) و قیمت‌گذاری کربن کانادا شامل مبردها می‌شود که نشان‌دهنده روند رو به رشد ادغام هزینه‌های زیست‌محیطی در سیاست‌های اقتصادی است.

با توجه به تغییر جهان به سمت مبردهای کم گرمایش جهانی و هزینه کم چند گزینه اصلی، دی اکسید کربن و پروپان، هند می تواند در این فضا تهاجمی تر باشد.

حواس پرتی را نادیده بگیرید

انرژی هسته‌ای، هیدروژن برای انرژی، جذب کربن، جذب مستقیم هوا، و سوخت‌های مصنوعی بیشتر حواس‌پرتی را به همراه دارند و هند بهتر است روی آنها تمرکز نکند.

هند سابقه طولانی در زمینه انرژی هسته ای دارد، اما تنها حدود 3 درصد در ترکیب برق خود مشارکت دارد. اتکای آن به فناوری قدیمی‌تر راکتور CANDU، که حداقل پشتیبانی می‌شود، چالش‌های موجود در مقیاس انرژی هسته‌ای در عصر مدرن را برجسته می‌کند. حتی چین با منابع عظیم خود در تلاش است تا تولید هسته ای را با سرعت قابل توجهی گسترش دهد که نشان دهنده چالش های گسترده تر در بخش هسته ای است.

همانطور که من هستم چند بار اشاره کردچندین شرط لازم برای توسعه موفقیت آمیز انرژی هسته ای وجود دارد: استراتژی و بودجه ملی اختصاص داده شده، همسویی با قابلیت های نظامی، برنامه منابع انسانی قوی، و تمرکز بر تعداد محدودی از طراحی های راکتور در یک جدول زمانی چند دهه. رآکتورهای کوچک مدولار (SMRs)، در حالی که نوآورانه هستند، این معیارها را برآورده نمی کنند، سوالات جدی در مورد قابلیت آنها به عنوان یک راه حل در مقیاس بزرگ.

به عنوان کارشناس کلان پروژه جهانی، پروفسور بنت فلیوبیرگ، کتاب موفق سال 2023، چگونه کارهای بزرگ انجام می شود، برای مخاطبان بسیار گسترده تری فاش شد، در حالی که بادی، خورشیدی، و انتقال تمایل دارند به طور منظم به اهداف برنامه و بودجه پس از شروع ساخت و ساز برسند، تولید هسته ای با خطرات طولانی مدتی مواجه است که منجر به گرانی قابل توجهی می شود که تنها در بازی های المپیک و هسته ای از آن فراتر رفته است. پروژه های ذخیره سازی زباله

در سطح بین‌المللی، هند از امضای پیمان هسته‌ای COP28 انصراف داده و در تعهد خود به انرژی هسته‌ای محتاطانه عمل کرده است. به طرز ناامیدکننده‌ای، این کشور تعهد انرژی‌های تجدیدپذیر را نیز نادیده گرفت و فرصتی را برای تقویت تعهد خود به منابع انرژی پایدار از دست داد، اما همانطور که اشاره شد، این به دلیل تولید زغال‌سنگ بود که هند نتوانست به آن متعهد شود.

هیدروژن برای انرژی یکی دیگر از حواس پرتی است. تولید هیدروژن کم کربن همیشه گرانتر از هیدروژن بدون کاهش فعلی سیاه و خاکستری خواهد بود و ما به سختی از آن برای انرژی استفاده می کنیم. هنگامی که ما این کار را انجام می دهیم، مانند اکثر آزمایشات خودروهای هیدروژنی که من در سطح جهانی ارزیابی کرده ام، تنها با این وعده است که در آینده کربن زدایی می شود.

خلبان حمل و نقل هیدروژن پس از خلبان حمل و نقل بر روی سنگ هایی با هزینه های بالای نگهداری و سوخت به گل نشسته است. داده های تعمیر و نگهداری نشان می دهد که اتوبوس های هیدروژنی هستند نگهداری 50 درصد یا بیشتر گران است نسبت به اتوبوس های دیزلی، در حالی که وسایل نقلیه برقی با باتری حدود 65 درصد هزینه نگهداری دارند. هزینه‌های تولید، توزیع، فشرده‌سازی و پمپاژ هیدروژن به این معنی است که همیشه حداقل سه برابر هزینه انرژی برای مسافت طی شده به عنوان صرف انرژی الکتریکی در باتری‌های وسایل نقلیه است. فشار تراکم بالای مورد نیاز در جایگاه‌های سوخت‌رسانی باعث می‌شود که به طور مرتب از سرویس خارج شوند 55 ایستگاه کالیفرنیا 2,000 ساعت دیگر از سرویس خارج می شوند20 درصد از پمپاژ هیدروژن واقعی آنها، با هزینه تخمینی 30 درصد هزینه سرمایه ای برای نگهداری سالانه اگر واقعاً با ظرفیت کامل کار می کردند.

در حوزه مدیریت کربن، فن آوری های جذب و ترسیب کربن (CCS) و جذب مستقیم هوا (DAC) اغلب مورد بحث قرار می گیرند. CCS شامل یک زیرساخت سنگین برای حمل و نقل و ذخیره CO2، با چالش ها و هزینه های قابل توجهی است که آن را به گزینه ای کمتر جذاب تبدیل می کند. را درس افتضاح از Satartia، می سی سی پی در سال 2020، از یک پتوی CO2 که به طول 1.6 کیلومتر از خط لوله پاره شده غلت می خورد و منجر به بستری شدن ده ها نفر در بیمارستان و تخلیه صدها نفر از یک شهر کوچک در یک منطقه بسیار کم جمعیت ایالات متحده می شود، زمانی که CCS در مقیاس بزرگ انجام می شود، نمی توان نادیده گرفت. نیاز به خطوط لوله از طریق مناطق پرجمعیت دارد.

به طور مشابه، DAC، که به "بستن دروازه پس از فرار اسب" تشبیه می شود، موانع لجستیکی و کارایی را ارائه می دهد که عملی بودن و تاثیر آن را در مقیاس بزرگ زیر سوال می برد. سوخت های مصنوعی پیشنهاد شده است که با استفاده از CO2 جذب شده توسط DAC و هیدروژن الکترولیز شده ساخته شوند، حساسیت اقتصادی به باد می دهند.

هسته ای، هیدروژن برای انرژی، اشکال مختلف جذب کربن و سوخت های مصنوعی حواس پرتی هستند و همه کشورها از جمله هند باید آنها را نادیده بگیرند.

تراشه در چند دلار در ماه به به حمایت از پوشش مستقل فناوری پاک کمک کنید که به تسریع انقلاب فناوری پاک کمک می کند!

به انگیزه ها توجه کنید

دور شدن جهانی از سوخت‌های فسیلی نه تنها نشان‌دهنده یک انتقال تاریخی در منابع انرژی، بلکه یک تحول اقتصادی عمیق است. تریلیون ها دلار، دهه ها تحقیق و تلاش های گسترده صنعتی جهان را به سمت یک الگوی انرژی جدید هدایت می کند. از آنجایی که مدل‌های کسب‌وکار سنتی، مبتنی بر احتراق سوخت‌های فسیلی، فرو می‌ریزند، پیامدهای آن بسیار گسترده است. فناوری هایی که زمانی نماد اوج نوآوری بودند، مانند موتورهای احتراق داخلی، اکنون به سمت منسوخ شدن پیش می روند و ارزش آنها به شدت کاهش می یابد.

این دگرگونی پیامدهای قابل توجهی برای ارزیابی ذخایر سوخت فسیلی دارد و دارایی‌های با ارزش را به بدهی‌های مالی تبدیل می‌کند و ارزش آن‌ها را به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهد. شرکت‌های توزیع گاز با وضعیت وخیم‌تری مواجه هستند و با مارپیچ مرگ برق دست و پنجه نرم می‌کنند که در آن کاهش تقاضا و افزایش هزینه‌ها بقای آنها را تهدید می‌کند.

در میان این تغییرات، تفکر با انگیزه، لابی گری و ترویج راه حل های ناکارآمد به طور فزاینده ای رایج می شود. ذینفعان با منافع خاص در صنعت سوخت فسیلی تلاش‌های خود را برای تحت تأثیر قرار دادن افکار عمومی و تصمیم‌گیری‌های سیاسی دوچندان می‌کنند. این شامل سرمایه‌گذاری در تلاش‌های لابی‌گری برای تضمین مقررات یا یارانه‌های مطلوب برای فن‌آوری‌های رو به زوال و فشار برای راه‌حل‌هایی است که ممکن است به علل ریشه‌ای تخریب محیط‌زیست و تغییرات آب و هوایی نپردازند.

چنین اقداماتی نه تنها مانع از پیشرفت به سمت انتقال انرژی پایدار می شود، بلکه آب گفتمان عمومی را گل آلود می کند و راه حل های واقعاً مؤثر را برای جلب توجه دشوارتر می کند. نتیجه، چشم‌اندازی مملو از اطلاعات نادرست و مقاومت در برابر تغییر است که چالش‌های بیشتری را برای تلاش‌های جهانی برای کاهش تغییرات آب‌وهوایی و گذار به منابع انرژی پایدار ایجاد می‌کند.

پیامدهای این پویایی ها عمیق است و خواستار هوشیاری و تفکر انتقادی در میان سیاست گذاران، رهبران صنعت و مردم است. همانطور که جهان در حال عبور از این گذار است، توانایی تشخیص بین شیوه‌های واقعاً پایدار و آن‌هایی که صرفاً برای منافع شخصی ترویج می‌شوند، در شکل‌دهی آینده‌ای پایدار بسیار مهم خواهد بود.

• محتوای مبتنی بر SEO و توزیع روابط عمومی. امروز تقویت شوید.
• PlatoData.Network Vertical Generative Ai. به خودت قدرت بده دسترسی به اینجا.
• PlatoAiStream. هوش وب 3 دانش تقویت شده دسترسی به اینجا.
• PlatoESG. کربن ، CleanTech، انرژی، محیط، خورشیدی، مدیریت پسماند دسترسی به اینجا.
• PlatoHealth. هوش بیوتکنولوژی و آزمایشات بالینی. دسترسی به اینجا.
• منبع: https://cleantechnica.com/2024/03/15/indias-report-card-against-short-list-of-climate-actions-is-better-than-most-realize/