لوگوی Zephyrnet

نانو سنبله های سیلیکونی 96 درصد از ذرات ویروس را از بین می برند

تاریخ:

مار 26، 2024

(اخبار نانوورک) یک تیم تحقیقاتی بین المللی به رهبری دانشگاه RMIT یک سطح ویروس کش طراحی و تولید کرده است که می تواند به کنترل شیوع بیماری در بیمارستان ها، آزمایشگاه ها و سایر محیط های پرخطر کمک کند. سطح ساخته شده از سیلیکون با نانو سنبله های ریز پوشیده شده است که در صورت تماس ویروس ها را سیخ می کند. آزمایش‌های آزمایشگاهی با ویروس hPIV-3 - که باعث برونشیت، ذات‌الریه و کروپ می‌شود - نشان داد که 96 درصد از ویروس‌ها یا از هم جدا شده‌اند یا به حدی آسیب دیده‌اند که دیگر قادر به تکثیر برای ایجاد عفونت نیستند. این نتایج چشمگیر، بر روی جلد مجله برتر علم نانو نشان داده شده است ACS نانو (سوراخ کردن ویروس پاراآنفلوانزای انسانی توسط سطوح نانوساختار)، وعده مواد را برای کمک به کنترل انتقال مواد بیولوژیکی بالقوه خطرناک در آزمایشگاه ها و محیط های مراقبت های بهداشتی نشان می دهد. یک سلول ویروسی روی سطح سیلیکونی میخ‌دار نانویی که 65,000 برابر بزرگ‌نمایی شده است. بعد از 1 ساعت از قبل شروع به نشت مواد کرده است. یک سلول ویروسی روی سطح سیلیکونی میخ‌دار نانویی که 65,000 برابر بزرگ‌نمایی شده است. بعد از 1 ساعت از قبل شروع به نشت مواد کرده است. (تصویر: دانشگاه RMIT)

ویروس ها را اسپک کنید تا آنها را بکشید

نویسنده مسئول، دکتر ناتالی بورگ، از دانشکده بهداشت و علوم زیست پزشکی RMIT، گفت که این مفهوم به ظاهر پیچیده از سیخ زدن ویروس به تخصص فنی قابل توجهی نیاز دارد. او گفت: "سطح ویروس کش ما برای چشم غیرمسلح مانند یک آینه مسطح سیاه به نظر می رسد، اما در واقع دارای میخ های کوچکی است که به طور خاص برای کشتن ویروس ها طراحی شده اند." این ماده را می‌توان در دستگاه‌ها و سطوحی که معمولاً لمس می‌شوند برای جلوگیری از انتشار ویروس و کاهش استفاده از مواد ضدعفونی‌کننده گنجانید.» سطوح نانو میخ دار در مرکز نانوساخت ملبورن ساخته شد و با یک ویفر سیلیکونی صاف شروع شد که برای حذف استراتژیک مواد با یون بمباران می شود. نتیجه، سطحی پر از سوزن است که ضخامت آن 2 نانومتر – 30,000 برابر نازکتر از موی انسان – و ارتفاع 290 ​​نانومتر است.

متخصصین سطوح ضد میکروبی

تیمی که توسط پروفسور برجسته RMIT النا ایوانووا رهبری می‌شود، سال‌ها تجربه مطالعه روش‌های مکانیکی برای کنترل میکروارگانیسم‌های بیماری‌زا با الهام از دنیای طبیعت دارد: بال‌های حشراتی مانند سنجاقک یا سیکادا ساختاری در مقیاس نانو دارند که می‌توانند باکتری‌ها و قارچ‌ها را سوراخ کنند. با این حال، در این مورد، ویروس‌ها مرتبه‌ای کوچک‌تر از باکتری‌ها هستند، بنابراین اگر می‌خواهند روی آن‌ها تأثیر بگذارند، سوزن‌ها باید به همان نسبت کوچکتر باشند. فرآیندی که طی آن ویروس ها هنگام تماس با سطح نانوساختار توانایی عفونی خود را از دست می دهند، توسط تیم تحقیقاتی به صورت نظری و عملی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. محققان دانشگاه اسپانیایی URV، دکتر ولادیمیر باولین و دکتر واسیل تزانوف، تعامل بین ویروس‌ها و سوزن‌ها را کامپیوتر شبیه‌سازی کردند در حالی که محققان RMIT یک تجزیه و تحلیل تجربی عملی انجام دادند، ویروس را در معرض سطح نانوساختار قرار دادند و نتایج را در میکروسکوپ و میکروآنالیز RMIT مشاهده کردند. امکانات. یافته‌ها نشان می‌دهد که طراحی سنبله در آسیب رساندن به ساختار خارجی ویروس و سوراخ کردن غشاهای آن بسیار مؤثر است و ۹۶ درصد ویروس‌هایی را که در عرض ۶ ساعت با سطح تماس پیدا می‌کنند، ناتوان می‌کند. نویسنده اول مطالعه، سامسون ماه، که کار را تحت مدرک کارشناسی ارشد RMIT-CSIRO توسط بورسیه تحقیقاتی تکمیل کرد و اکنون به کار بر روی تحقیقات دکترای خود با این تیم پیشرفت کرده است، گفت که از پتانسیل عملی این تحقیق الهام گرفته است. وی گفت: «اجرای این فناوری پیشرفته در محیط‌های پرخطر مانند آزمایشگاه‌ها یا مراکز مراقبت‌های بهداشتی که قرار گرفتن در معرض مواد بیولوژیکی خطرناک یک نگرانی است، می‌تواند به طور قابل توجهی اقدامات مهار بیماری‌های عفونی را تقویت کند.» "با انجام این کار، هدف ما ایجاد محیط های امن تر برای محققان، متخصصان مراقبت های بهداشتی و بیماران به طور یکسان است." این پروژه یک همکاری واقعاً بین رشته ای و چند نهادی بود که طی دو سال انجام شد و شامل محققانی از RMIT، URV (اسپانیا)، CSIRO، دانشگاه Swinburne، دانشگاه Monash و موسسه Kaiteki (ژاپن) بود.
نقطه_img

جدیدترین اطلاعات

نقطه_img