در حالی که سرمایه گذاران معمولاً به خوبی از فرآیند خرید و فروش سهام یا اوراق قرضه آگاه هستند، دنیای پس از تجارت اغلب از توجه آنها دور می شود، اگر اصلاً آن را در نظر بگیرند. با این حال، مراحلی که پس از یک تراکنش آشکار می شوند، در یک صرافی اجرا می شوند
یا پلتفرم الکترونیکی در تضمین امنیت سرمایه گذاران و در مقیاس وسیع تر، حفظ یکپارچگی بازارهای سرمایه جهانی اهمیت زیادی دارد.
هدف اولیه هر معامله این است که با قیمت بهینه اجرا شود و با حداقل ریسک و هزینه تسویه شود. چرخه عمر تجارت اغلب به دو مرحله اصلی تقسیم می شود: فعالیت های قبل از تجارت و فعالیت های پس از تجارت. فعالیت های پیش از معامله شامل مراحل می باشد
قبل از اجرای سفارش رخ می دهد.
پردازش پس از معامله به فعالیت‌هایی اطلاق می‌شود که پس از تکمیل یک معامله مالی، عمدتاً بر تأیید جزئیات معامله، کسب تأییدیه از خریدار و فروشنده، به‌روزرسانی سوابق مالکیت و هماهنگی انتقال اوراق بهادار متمرکز است.
و پول نقد این فرآیند به ویژه در بازارهای غیر استاندارد مانند بازارهای خارج از بورس (OTC) بسیار مهم است.
در این مقاله، نگاهی دقیق‌تر به مهم‌ترین مراحل در مرحله پس از معامله خواهیم داشت. اما قبل از اینکه ادامه دهیم، بیایید خلاصه‌ای سریع از برخی اصطلاحات اساسی معاملاتی که در ادامه استفاده خواهیم کرد، انجام دهیم.
شرایط معامله
تجارت فعالیت پویای خرید و فروش اوراق بهادار یا سایر ابزارهای مالی است.
تسویه معاملات را دنبال می کند و اقدامات بین تاریخ معامله و تاریخ تسویه را مدیریت می کند. این فرآیند می‌تواند رسمی از طریق یک اتاق تهاتر CCP (طرف مقابل مرکزی) یا غیر رسمی مستقیماً بین خریدار و فروشنده باشد. در تسویه CCP، CCP
نقش خریدار را به فروشنده و بالعکس بر عهده می گیرد و ریسک طرف مقابل را از طرف های واقعی به CCP منتقل می کند.
تسویه یک مرحله اساسی در فرآیند پس از معامله است که در آن خریدار اوراق بهادار خریداری شده را دریافت می کند و فروشنده وجه نقد مربوطه را به دست می آورد. بانک ها و کارگزاران به عنوان واسطه سرمایه گذاران در تسویه معاملات اوراق بهادار نقش دارند.
فرم ورود به کتاب و ارائه دسترسی به CSD.
خدمات نگهداری و دارایی شامل نگهداری دارایی ها توسط بانک های واسطه، کارگزاران و CSD ها به نمایندگی از سرمایه گذاران است. آنها همچنین شامل توابع خدمات دارایی مانند جمع آوری درآمد، پردازش اقدامات شرکتی، احیای مالیات و رای گیری نیابتی هستند.
خدمات.
فرآیندهای پس از تجارت
فرآیندهای پس از معامله به فعالیت هایی گفته می شود که پس از انجام معامله انجام می شود. آنها شامل تسویه، تسویه حساب (که شامل فرآیندهایی مانند تأیید، تأیید، تخصیص و تطبیق است)، نگهداری، خدمات دارایی، و فعالیت های مرتبط مانند
به عنوان وثیقه
خدمات ذکر شده در بالا توسط زیرساخت‌های بازار مالی مانند طرف‌های قرارداد مرکزی (CCP)، اتاق‌های تسویه، سپرده‌گذاری مرکزی اوراق بهادار (CSD) و همچنین بانک‌های واسطه از جمله متولیان و کارگزاران ارائه می‌شوند.
نقل و انتقال بانکی
تسویه مرحله مقدماتی در فرآیند تحویل وجوه است که زمانی شروع می شود که یک فرد یا کسب و کار انتقال وجهی را آغاز کند. در حین تسویه، دستورالعمل های پرداخت از بانک فرستنده به یک شبکه تسویه بین بانکی مانند CHIPS منتقل می شود.
برخلاف شبکه‌های تسویه حساب که بر انتقال واقعی وجوه تمرکز دارند، شبکه‌های تسویه حساب مانند CHIPS اساساً تطبیق و مسیریابی دستورالعمل‌های پرداخت بین بانک‌ها را تسهیل می‌کنند.
قابل ذکر است، شبکه های تسویه اجازه می دهد تا تراکنش ها خالص شوند و هزینه ها را در مقایسه با سیستم های تسویه زمان واقعی کاهش می دهند. در حالی که تسویه صحت و در دسترس بودن وجوه برای انتقال را تضمین می کند، انتقال مستقیم وجوه بین بانک ها را شامل نمی شود.
درعوض، پس از اینکه بانک گیرنده مبلغ سیم را با استفاده از وجوه ذخیره به حساب گیرنده واریز کرد، تسویه پایان می‌یابد که عملاً تکمیل فرآیند تسویه را تأیید می‌کند.
کاهش خطر با CCP
CCP ها نقش مهمی در کاهش ریسک دارند. آنها اعضای واجد شرایط را ملزم به پرداخت حق عضویت و کمک به یک صندوق پیش فرض می کنند که به عنوان لایه پایه سرمایه برای شرایط شدید عمل می کند. مارجین یا وثیقه، روزانه یا بلافاصله در داخل درخواست می شود
بازارهای بی ثبات در صورت عدم پرداخت یک عضو، CCP از وجوه جمع آوری شده برای بستن موقعیت های باز استفاده می کند. CCPها در معاملات بورس اوراق بهادار ناشناس هستند و به عنوان طرف مقابل قانونی برای هر دو طرف عمل می کنند و نیاز آنها به دانستن هر یک را کاهش می دهند.
امور مالی دیگران
تابع شبکه
CCPها با ادغام چندین معامله در یک تراکنش، تثبیت را ارائه می‌کنند و میزان قرار گرفتن در معرض را کاهش می‌دهند. به عنوان مثال، اگر طرف مقابل همان اوراق بهادار را بخرد و بفروشد، CCP این معاملات را خالص می کند و تعداد کل اوراق بهادار دریافتی را کاهش می دهد.
یا تحویل و کاهش خطر.
توافق
تسویه نقطه اوج فرآیند تحویل وجوه است که از مرحله تسویه قبلی متمایز است. پس از تسویه، تسویه حساب می تواند بلافاصله یا در مرحله بعدی شروع شود. اکثر سیستم های پرداخت، مانند CHIPS، معمولاً تسویه حساب را آغاز می کنند
با ارسال سیم تسویه حساب نهایی در پایان روز کاری. برخلاف تسویه، که عمدتاً شامل انتقال دستورالعمل‌های پرداخت و تأیید موجود بودن وجوه است، تسویه حساب شامل انتقال واقعی وجوه بین بانک‌ها است. در شرایطی که
معاملات USD، تسویه اغلب از طریق سیستم هایی مانند Fedwire انجام می شود.
این یک گام مهم در فرآیند پس از تجارت است که در آن خریداران اوراق بهادار دریافت می کنند و فروشندگان در ازای اوراق بهادار پول نقد دریافت می کنند. این فرآیند، که دو یا سه روز کاری پس از تاریخ تجارت رخ می دهد، شامل استفاده از تحویل الکترونیکی در مقابل پرداخت است.
(DvP) برای جلوگیری از نگهداری هر دو طرف از اوراق بهادار و پول نقد.
سرمایه گذاران معمولاً از بانک ها به عنوان نگهبان برای نگهداری اوراق بهادار و پول نقد در حساب های نگهداری استفاده می کنند. تسویه شامل انتقال اوراق بهادار و پول نقد بین متولیان خریدار و فروشنده است. در مواردی که متولیان مختلف درگیر هستند،
هماهنگی بین بانک های طرف های تجاری مورد نیاز است.
بانک‌های متولی از طریق سیستم‌های تسویه اوراق بهادار (SSS) که توسط سپرده‌گذاری مرکزی اوراق بهادار (CSD) اداره می‌شوند، به هم متصل می‌شوند. SSS ها تعامل فنی و کارایی پردازش را برای تسویه تسهیل می کنند. تطبیق، فرآیندی حیاتی قبل از تسویه حساب،
با در نظر گرفتن عناصر مختلف مانند تاریخ معامله، تاریخ تسویه و جزئیات بانک طرف مقابل، جفت شدن صحیح دستورالعمل های متولیان خریدار و فروشنده را تضمین می کند.
فعالیت‌های پس از تجارت بین معاملاتی که در بازارهای تنظیم‌شده یا به صورت دوجانبه انجام می‌شوند تمایزی قائل نمی‌شوند. انتقال اوراق بهادار و پرداخت وجه نقد همیشه وجود دارد و دستورالعمل های دقیق تسویه حساب برای اجرای بی دردسر موارد مختلف حیاتی است.
انواع معاملات، صرف نظر از نحوه انجام معامله.
تفاوت بین تسویه حساب و تسویه حساب
فرآیندهای تسویه و تسویه در بانکداری عمدتاً از نظر عملکرد و زمان بندی متفاوت است. تسویه تعهدات وجوه را تعیین می کند، در حالی که تسویه شامل تطبیق نهایی حساب ها بین بانک ها است. در تسویه، وجوه ممکن است بین حساب ها جابجا شود
در همان بانک، در حالی که تسویه شامل نقل و انتقالات بین بانکی است.
بانک‌های مرکزی اغلب بر سیستم‌های تسویه نظارت می‌کنند و حرکت مستقیم پول بین حساب‌های بانک‌ها را تسهیل می‌کنند. از نظر زمان‌بندی، تسویه به سرعت، معمولاً در عرض چند دقیقه اتفاق می‌افتد، در حالی که تسویه‌حساب انعطاف‌پذیری بیشتری را ارائه می‌دهد و به بانک‌ها اجازه می‌دهد تا فورا وجوه خود را مبادله کنند.
پس از پاکسازی یا در زمان بعدی درک این تمایزات، بانک ها را قادر می سازد تا تصمیمات آگاهانه ای در مورد مدیریت نقدینگی بگیرند. به عنوان مثال، اگر سرعت بسیار مهم است، استفاده از سیستم های تسویه زمان واقعی مانند Fedwire ترجیح داده می شود، در حالی که اگر هزینه باشد.
یکی از اولویت ها، انتخاب سیستم هایی مانند CHIPS ممکن است از نظر مالی محتاطانه تر باشد.
فرآیند پس از تجارت گام به گام
حال اجازه دهید مراحل پس از معامله را مرحله به مرحله بررسی کنیم. پس از ثبت و اجرای سفارش‌ها توسط مدیران صندوق از طریق کارگزاران، مراحل تایید و تایید و سپس تسویه و تسویه انجام می‌شود.
تایید و تایید (عملکرد پشتیبان)
- مؤسسات از متولیان امر برای فعالیت های تسویه و تسویه حساب، به ویژه زمانی که در تجارت بین المللی شرکت دارند، استفاده می کنند.
- مدیران صندوق می توانند در ابتدا بدون تخصیص صندوق خاص سفارش دهند و در اواخر روز در مورد تخصیص تصمیم بگیرند.
– کارگزار تاییدیه های معاملاتی را برای موسسه ارسال می کند و مدیران صندوق سهام را به صندوق های خاصی اختصاص می دهند.
- متولیان جزئیات را هم از کارگزار و هم از مؤسسه دریافت می کنند و صحت تجارت را از طریق فرآیندهای تأیید تأیید می کنند.
تسویه و تسویه (عملکرد پشتیبان)
- معاملات طی T+2 روز تسویه و تسویه می شود، به این معنی که تخصیص معاملات در حساب های دیمات سرمایه گذاران دو روز پس از تاریخ معامله انجام می شود.
- شرکت های تسویه کننده تعهدات وجوه (معاملات خرید) و اوراق بهادار (معاملات فروش) را محاسبه می کنند.
- اعضای تسویه حساب با بانک های تعیین شده و سپرده گذار نگهداری می کنند و از موجودی کافی برای تعهدات صندوق و نگهداری سهام اطمینان می دهند.
- اعضای تسویه کننده به تعهدات خود عمل می کنند که منجر به تسویه سهام و وجوه در حساب های سرمایه گذاران می شود.
T+2 و جدول زمانی تسویه اوراق بهادار
در سال 2017 دوره تسویه سهام و سایر دارایی ها توسط SEC به T+2 کاهش یافت. تسویه شامل تطبیق خرید و فروش، اعتبارسنجی وجوه، ثبت نقل و انتقالات و اطمینان از تحویل امنیتی است. معاملات تسویه نشده خطرات تسویه و
ممکن است منجر به اشتباهات حسابداری شود.
خدمات پس از تجارت به دلیل مقررات جدید، استانداردسازی مشتقات و افزایش پیچیدگی پردازش، به شرکت ها فرصت هایی برای پیشی گرفتن از رقبا ارائه می دهد.
SEC پیشنهاد کرد زمان تسویه معاملات سهام را به T+1 کاهش دهد، با کاهش احتمالی بیشتر به تسویه یک روزه (T+0) در بهار 2022، با هدف اجرا در سه ماهه اول 1. تاریخ تسویه، یک تا سه روز پس از معامله رخ می دهد. تاریخ، جای دادن
پردازش، تسویه و تسویه پس از تجارت. سیستم های قدیمی به این تاخیر کمک می کنند. کانادا و مکزیک نیز از این حرکت پیروی می کنند.
لازم به ذکر است که اگرچه اکثر سهام، ETF، اوراق مشارکت و اوراق مشارکت شهرداری، T+2 را تسویه می کنند، اما گزینه های بورسی و اوراق بهادار دولتی، T+1 را تسویه می کنند. گواهی سپرده (CD) و اوراق تجاری تسویه T+0.
- محتوای مبتنی بر SEO و توزیع روابط عمومی. امروز تقویت شوید.
- PlatoData.Network Vertical Generative Ai. به خودت قدرت بده دسترسی به اینجا.
- PlatoAiStream. هوش وب 3 دانش تقویت شده دسترسی به اینجا.
- PlatoESG. کربن ، CleanTech، انرژی، محیط، خورشیدی، مدیریت پسماند دسترسی به اینجا.
- PlatoHealth. هوش بیوتکنولوژی و آزمایشات بالینی. دسترسی به اینجا.
- منبع: https://www.finextra.com/blogposting/25962/what-do-post-trade-investment-operations-entail?utm_medium=rssfinextra&utm_source=finextrablogs
