نوشته اندی نورماند
اتصالات شبکه - نقاط چسبندگی و راه حل ها
با پیش‌بینی دو برابر شدن تقاضای برق تا سال 2050، صنعت انرژی مشغول ابداع راه‌هایی برای پاسخگویی به این تقاضای افزایش‌یافته در سال‌های آینده است. طیف گسترده ای از راه های مبتکرانه و متنوع برای استفاده حداکثری از رژیم جدید از طریق تولید برق، ذخیره سازی و انعطاف پذیری تقاضا وجود دارد. با این حال، بزرگترین مشکلات در حال حاضر با بیت در وسط است - زیرساخت شبکه و اتصال.
مشکل به قدری بد است که گزارش شده است که Octopus Energy با توجه به هشدارهای مدیر اجرایی خود، گرگ جکسون، در حال بررسی ساخت دکل های خود است که ممکن است میلیاردها پوند سرمایه گذاری به خارج از کشور به دلیل عدم توانایی در اتصال به شبکه بریتانیا انجام شود.
مشکلات
در چند سال اخیر، ارسال درخواست‌های اتصال به شبکه به طور پیوسته رایج‌تر شده است تا متوجه شویم که اولین تاریخ اتصال در اواسط دهه 2030 است، که عملاً هر پروژه‌ای را از بین می‌برد. این به جایی رسیده است که اکثریت قریب به اتفاق برنامه ها تاریخ اتصال درخواستی خود را دریافت نمی کنند. صف اتصال در حال حاضر بیش از 500 گیگاوات است که چندین برابر ظرفیت نصب شده موجود است و حتی به طور قابل توجهی بیشتر از کل ظرفیت متصل پیش بینی شده برای سال 2050 است. این به دلیل وجود پروژه هایی است که دارای اتصالات شبکه هستند اما ساخته نمی شوند و به وضوح بخش بزرگی از اینها هرگز ساخته نخواهند شد.
همه اینها به این دلیل به وجود آمده است که در چند سال گذشته، توسعه‌دهندگان توانسته‌اند برای اتصالات شبکه نسبتاً حدس و گمان با در نظر گرفتن بسیار ناچیز پروژه از نظر در دسترس بودن زمین، مجوز برنامه‌ریزی یا امکان‌سنجی اقتصادی، درخواست دهند و دریافت کنند. هر کسی که قبلاً یک توافق نامه اتصال داشته است، حتی اگر پروژه غیرقابل اجرا باشد، بعید است به دلایلی آن را رها کند. این امید وجود دارد که در نهایت ممکن است امکان پذیر باشد یا فروخته شود، عدم تمایل به حذف ارزش و حتی جریمه برای دست کشیدن از اتصالات قبلاً توافق شده. علاوه بر این، برای اینکه پروژه های جدید اعطا شوند، باید نشان دهند که می توانند در بدترین شرایط جای بگیرند، یعنی همه پروژه های دیگر متصل هستند (هم موجود و هم هنوز ساخته نشده اند) و با ظرفیت کامل کار می کنند. به اصطلاح "پروژه های زامبی" که شانس کمی برای ساخت دارند، اما انگیزه ای برای آزاد کردن اتصال وجود ندارد، به طور موثری کل سیستم را از بین می برند.
راه حل های آینده
در ماه های اخیر چندین طرح برای آزادسازی ظرفیت طراحی شده است. این شامل یک طرح پنج ماده‌ای از NGESO است که شبکه را اداره می‌کند، که شامل عفو برای آزاد کردن اتصالات انتقال توافق شده بدون جریمه، یک خط مشی جدید مدیریت صف و روش‌های جدید در نظر گرفتن اتصالات باتری است که قبلاً به عنوان بدترین تولید جریمه شده بودند و تقاضای بدترین حالت زمانی است که آنها در عمل برای کمک به سیستم عمل می کنند تا مانع از آن شوند. به عنوان بخشی از فرآیند مدیریت صف جدید، الزاماتی برای پیشبرد برنامه‌ها و رسیدن به نقاط عطف برای حذف تعداد قابل توجهی از پروژه‌هایی وجود دارد که ممکن است هرگز ساخته نشوند، اما پتانسیل شبکه را محدود می‌کنند. پروژه هایی که نقاط عطف را برآورده نمی کنند باید کنار گذاشته شوند.
در نوامبر سال گذشته، Ofgem و وزارت امنیت انرژی و Net Zero (DSNEZ) برنامه اقدام اتصالات خود را منتشر کردند که اقدامات بلندپروازانه ای را برای کاهش قابل توجه مقیاس های زمانی اتصال و اطمینان از انتقال به موقع به صفر خالص تعیین می کند. این فراخوانی است برای شرکت‌های شبکه، اپراتور سیستم و بخش به‌عنوان یک کل برای ارائه یک تغییر گام بزرگ در سرعت اتصالات. تقویت انگیزه ها، تعهدات و الزامات برای انجام این کار.
براساس این طرح، تا زمانی که پروژه قابل اجرا باشد و با اهداف خالص صفر کشور همسو باشد، تاریخ اتصال انتقال پیشنهادی به طور متوسط بیش از شش ماه بیشتر از تاریخ درخواستی مشتری نخواهد بود. در حال حاضر این پنج سال است.
این طرح‌ها تا کنون تنها به نظر می‌رسد که موج را متوقف کرده‌اند، زیرا افزایش درخواست‌های اتصال بیش از جایگزینی اتصالات حذف شده است و زمان اتصال اغلب هنوز به دهه 2030 منتهی می‌شود. نیاز به تغییرات دقیق تری وجود دارد که به طور جدی صف فعلی را کاهش دهد و اطمینان حاصل کند که این موضوع در آینده دوباره به مشکل تبدیل نمی شود.
در اجلاس اخیر ذخیره انرژی، Alasdair MacMillan، رئیس سیاست اتصالات در Ofgem، اذعان داشت که به موارد بیشتری نیاز است و این یک فرآیند تکراری است. ملاحظات آتی که مورد توجه قرار گرفته اند عبارتند از تضمین حق قانونی برای استفاده از زمین و مانع بسیار بالاتر برای ورود. چنین سیستم هایی در اروپا مورد استفاده قرار می گیرند و به وضوح توجه جدی برای انگلستان در نظر گرفته شده است.
با اجرایی شدن این برنامه ها، ماهیت بازی برای توسعه دهندگان تغییر خواهد کرد. برای توسعه پروژه ها به هزینه های قابل توجهی نیاز است. مجوز برنامه ریزی باید با مطالعات تاثیر قابل توجه بر محیط محلی، برنامه ریزی ساخت و ساز، ارزیابی تاثیر بصری و نویز جستجو شود. علاوه بر این، شرایط اجاره زمین باید مورد توافق قرار گیرد و مطالعات امکان سنجی باید مزایای ملموس پروژه را برجسته کند. پروژه ها می توانند به هر یک از این دلایل غیرقابل اجرا شوند و دانستن اینکه چه چیزی قبل از پرداخت پول و انجام مطالعات قابل اجرا است، دشوار است. با خطرات بالاتر برای توسعه، هر پروژه جدید باید به طور مدبرانه ایجاد شود و لیست طولانی پروژه های به سختی قابل دوام باید خشک شود.
راه‌حل‌ها وجود دارند و نشانه‌های خوبی از آمدن آنها وجود دارد، اما برای توسعه‌دهندگان دردسرهای ضروری به‌شکل کنار گذاشتن پروژه‌هایی که مجبور خواهند شد متوجه شوند که ساخته نمی‌شوند و کارهای بالاتر را انجام خواهند داد، وجود خواهد داشت. موانع ورود در هنگام توسعه پروژه های جدید
اگر می‌خواهیم جلو برویم، باید روشن کنیم که برخی از توسعه‌دهندگان پول خود را هدر داده‌اند و اجازه می‌دهند پروژه‌های واقعاً قابل دوام و توسعه‌یافته به ثمر برسند.
- محتوای مبتنی بر SEO و توزیع روابط عمومی. امروز تقویت شوید.
- PlatoData.Network Vertical Generative Ai. به خودت قدرت بده دسترسی به اینجا.
- PlatoAiStream. هوش وب 3 دانش تقویت شده دسترسی به اینجا.
- PlatoESG. کربن ، CleanTech، انرژی، محیط، خورشیدی، مدیریت پسماند دسترسی به اینجا.
- PlatoHealth. هوش بیوتکنولوژی و آزمایشات بالینی. دسترسی به اینجا.
- منبع: https://envirotecmagazine.com/2024/02/28/improvements-to-grid-connection-needed-to-achieve-net-zero-goals/
